Sie ist verheiratet mit François COETSIER.
Sie haben geheiratet am 17. Oktober 1904, sie war 22 Jahre alt.
Kind(er):
Fideline Angéle DURIEU | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
1904 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
François COETSIER |
Fidéline Angèle DURIEU<br>Geboorte: 15 dec 1881 - Lille, Nord, France<br>Geslacht: Vrouw<br>Vader:
Naam: Louis Henri DURIEU
Leeftijd: 31<br>Geboorte (verondersteld): Ongeveer 1850<br>Moeder:
Naam: Marie Philomène VANOVERBERGH
Leeftijd: 29
Geboorte (verondersteld): Ongeveer 1852<br>Boek:
These births were usually recorded by the child’s father a few days after the child’s birth. If the father was absent, a relative or friend typically registered the birth in place of the father. Marginal notes may be found if a correction was made for an illegitimate child. If a child died at birth, you might only find them in the death registers instead of in the birth registers.
François COETSIER & Fideline Angéle DURIEU<br>Huwelijk: 17 okt 1904<br>Bruidegom: François COETSIER<br> Geboorte: 9 feb 1880<br> Leeftijd: 24<br> Vader: Frédéric COETSIER<br> Moeder: Anatolie Joseph DUBUS<br>Bruid: Fideline Angéle DURIEU<br> Geboorte: 15 dec 1881<br> Leeftijd: 23<br> Vader: Louis Henri DURIEU<br> Moeder: Marie Philomène VANOVERBERGHE
De Franse Revolutie luidde de scheiding van kerk en staat in en kerkelijke huwelijken waren vanaf dat moment niet meer geldig. Paren die wilden trouwen waren verplicht om het huwelijk burgerlijk te laten voltrekken. Hierdoor werd het normaal in Frankrijk dat religieuze families twee huwelijksvoltrekkingen organiseerden — eerste de burgerlijke ceremonie en later een religieuze. In 1789 werd een wet aangenomen waardoor burgers alleen nog in de hoofdstad van het departement konden trouwen in plaats van in hun lokale gemeenschap. In 1800 werd deze wet al weer afgeschaft, waardoor burgerlijke huwelijken weer in hun eigen omgeving werden voltrokken. Buiten deze korte periode (1789-1800) was het gebruikelijk dat bruid en/of bruidegom lid waren van de gemeenschap waar het huwelijk werd voltrokken.
Ambtenaren noteerden de huwelijken die zij voltrokken, meestal in een voorgeschreven format, in een geboden boek dat bij het registerkantoor werd bewaard.
Dekking en compleetheid van deze verzameling verschilt per gemeenschap.