Genealogie Edelbroek uit Werkhoven (Utr.) en Kwartierstaten van Marjolein Simone van Loon en Liza Muller » Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie (823-877)

Persönliche Daten Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie 

• Er wurde geboren am 13. Juni 823 in Frankfurt am Main, Hessen, Duitsland.
• Er ist verstorben am 6. Oktober 877 in Avrieux, Savoie, Frankrijk, er war 54 Jahre alt.
• Er wurde beerdigt.

  in het klooster Nantua en later in de St. Denis-basiliek 5 km ten noorden van Parijs,

• Ein Kind von Lodewijk I 'de Vrome-le Piex' der Franken und Judith van Beieren

Familie von Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie

Er ist verheiratet mit Ermentrudis van Orleans.

Sie haben geheiratet am 13. Dezember 842 in Quierzy, Aisne, Frankrijk, er war 19 Jahre alt.Quellen 1, 2, 3

Kind(er):

1. Judith van West-Francie  844-> 870 
2. Lodewijk II 'de Stamelaar-le Begue' van West-Francie  846-879 

Notizen bei Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie

[zie http://gw0.geneanet.org/apusmjlmh?lang=ÿ
nl;pz=arie+pieter;nz=uijtterlinde;ocz=0;p=karel;n=van+west+francie+frankrijk - geneanetpagina van
Arie Pieter Uijtterlinde],
..,
[zie http://www.kareldegrote.nl/De_eerste_generaties.htm - nr. IIIe,
Karel II, de Kale, koning, daarna keizer, geb. Frankfurt aan de Main 13.6.823, overl. Maurienne op
6.10.877, begr. klooster Nantua, later Saint-Denis. Vormt reeds vanaf 829 het middelpunt van
handelen van zijn ouders om hem (in strijd met de als definitief bedoelde Ordinatio Imperii) een
eigen rijk te bezorgen; door zijn vader tot koning gekroond en aangesteld tot hertog van Maine,
Quierzy sept. 838 en van Aquitanie 13.12.838; strijdt na de dood van zijn vader samen met zijn
halfbroer Lodewijk de Duitser tegen hun oudste broer Lotharius I, welke zij verslaan bij Fontenoy
(bij Auxerre) 25.6.841; verkrijgt West-Francie bij het verdelingsverdrag van Verdun aug. 843;
wordt na jarenlang verzet van de aristocratie in het hem toebedeelde rijksdeel alsnog door ‘bijna
alle’ wereldrijke en geestelijke groten van Aquitanie tot koning gekozen en door de aartsbisschop
van Sens gezalfd en gekroond, Orleans 848; weet echter (o.a. door de voortdurende
Noormannen-invallen) pas vanaf 860 een zekere consolidering te bereiken; schaart zich van dan af,
samen met Lodewijk de Duitser, aan de zijde van Theutberga wier huwelijk met hun neef Lotharius
II kinderloos is, wat dus tot een komende verwerving, althans deling van het middenrijk kan
leiden; laat zich na de plotselinge dood van Lotharius II (8.8.869) tot koning van Lotharingen
wijden Metz 9.9.869, doch moet het oostelijke deel daarvan afstaan aan Lodewijk de Duitser bij
het verdrag van Meersen 8.8.870; laat zich na de dood van zijn neef Lodewijk 11 door paus
Johannes VIII tot keizer kronen, Rome 25.12.875; geacclameerd door een Italiaanse
Rijksverzameling als ‘protector et defensor’ (en daarmee feitelijk tot koning) Pavia febr. 876;
tracht na de dood van Lodewijk de Duitser (28.8.876) via een bliksemveldtocht naar Aken alsnog
het hele middenrijk te verwerven, maar wordt door Lodewijk de Jonge bij Andernach verslagen
8.10.876; treft op een rijksverzameling te Quierzy (waar voor de duur van zijn afwezigheid de
erfelijkheid van lenen per cartularium wordt afgekondigd 14.6.877) voorbereidingen om de paus
tegen de Saracenen te hulp te komen, maar ziet daartoe in Italië geen kans.,
Tr. (1) Quierzy 13.12.842 Ermentrudis, geb. ca. 830; overl. 6-10-869; dr. van graaf Odo van Orleans;,
Tr. 2) 12 .10.869, bevestigd Aix-la-Chapelle 22.1.870, een Bosonide vrouw, overl. tussen 910 en 3
febr. 911, dochter van Bivin, graaf en abt van Gorze en van NN, dochter van Boso de Oude, graaf
van Italië, en nicht van koningin Theutberga, echtgenote van Lotharius II.,
..,
Uit het eerste huwelijk:,
a. Judith, (zie Reeks 2 en Reeks 105), geb. ca. 844, overl. na 870, tr. 1) Verberie 1.10.856,
Aethelwulf, koning der West Saxen (Wessex), overl. 13 jan. of 13 juni 858, zoon van Egbert,
koning van Wessex en Kent, en van Redburgh; tr. 2) 858 Aethelbald, koning van Wessex, overl. 860,
zoon van koning Ethelwulf en diens eerste echtgenote Osburgh; tr. 2) Auxerre dec. 862 Boudewijn
I, met de IJzeren Arm, graaf van Gantois, Waas, Ternois en Vlaanderen, overl. Arras 879.,
b. Lodewijk, volgt IVF,
c. Karel, het kind, koning van Aquitanie, geb. 847 of 848, overl. bij Buzzancais 29.9.866, begr.
in de kerk Saint-Sulpice te Bourges. Tr. 862 NN, weduwe van graaf Hunibert (graaf van Bourge?),
kinderloos.,
d. Carloman, de Blinde. Werd op last van zijn vader de ogen uitgestoken; werd abt van Saint-Médard
te Soissons, overl. Echternach 877 of 878.,
e. Lotharius, overl. 865, voor 25 dec. Abt van Moutier-Saint-Jean, daarna te Saint-Germain in
Auxerre, waar hij overleed.,
f. Ermentrudis, vermeld als abdis van Hasnon en Oostervant op 11.7.877.,
g. Hildegardis,
h. Gisela,
i. Rothrudis, abdis van Andlau, overl. na 889.,
..,
Uit het tweede huwelijk:,
j. Rothildis, geb. ca. 871, overl. 928 of 929, tr. ca. 890 Rodgar, graaf van de Maine, overl. voor
31.10.900, neef van Hugo, graaf van Bourges. Volgt Reeks 145,
k. Drogo, geb. 872 of 873, overl. 873, of 874, begr. in de abdij van Saint-Amand in Vlaanderen.,
l. Pippijn, geb. 872 of 873, overl. 873 of 874, begr. in de abdij van Saint-Amand in Vlaanderen.,
m. NN, geb. 23.3.875, overl. kort na de geboorte.,
n. Karel, geb. 10.10.876, overl. 877, voor pasen, begr. in de kerk van de abdij van Saint-Denis.],
..,
[zie WIKIPEDIA http://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Kale,
Karel de Kale (Frans: Charles le Chauve) (Frankfurt am Main, 13 juni 823 - Avrieux (Savoye), 6
oktober 877), Keizer van het Roomse Rijk , (875-877, als Karel II, met de grenzen van zijn land
vastgesteld door het Verdrag van Verdun in 843) was de jongste zoon van Keizer Lodewijk de Vrome
en zijn tweede vrouw Judith van Beieren,
..,
Jeugd,
Karel werd geboren in Frankfurt aan de Main als jongste zoon van keizer Lodewijk de Vrome, de
enige uit diens tweede huwelijk, met Judith van Beieren. Karel werd opgevoed in het klooster van
Reichenau door Walahfrid Strabo, een bekende intellectueel van zijn tijd.,
..,
In 817 had Lodewijk zijn rijk al verdeeld tussen de drie zoons uit zijn eerste huwelijk door de
Ordinatio Imperii. Judith zette zich uit alle macht in om ook haar zoon Karel een erfdeel te
geven, en werd daarbij gesteund door een invloedrijke fractie van hovelingen. In die periode
kreeg Karel zijn bijnaam "de Kale", wat in deze context "zonder bezit" betekent. In 829 had
Judith succes en kreeg Karel Allemanie toegewezen, vermoedelijk omdat hij dat jaar 16 werd en als
meerderjarig werd beschouwd. Dit was een inbreuk op het evenwicht van de Ordinatio Imperii, wat
leidde tot onvrede bij zijn halfbroers - vooral bij Lotharius I die het meest werd benadeeld door
de nieuwe verdeling.,
..,
De halfbroers van Karel en andere tegenstanders van Judith, Karel en hun fractie aan het hof,
hebben voortdurend geruchten verspreid dat Karel het kind zou zijn uit overspel van Judith met
Bernard van Septimanie. Bernard was de leider van Judiths fractie aan het hof.,
..,
Conflict en deling van het Rijk,
In 832 waren de spanningen zo hoog opgelopen dat Pepijn I van Aquitanië, de tweede zoon van keizer
Lodewijk de Vrome, in opstand kwam tegen zijn vader. Lodewijk ontnam Pepijn zijn koninkrijk en
gaf het aan Karel. Nu kwamen Lotharius en Lodewijk de Duitser, de broers van Pepijn, ook in
opstand. In 834 was Lodewijk de Vrome gedwongen om de situatie van voor 832 te herstellen. In 837
vroeg Lodewijk de Vrome de landdag van Crémieux om Karel als koning tussen Friesland en de Seine
te erkennen, wat leidde tot een nieuwe opstand. Na de dood van Pepijn in 838, werd Karel in 839
op de landdag van Worms tot koning van West-Francië benoemd.,
Na de dood van Lodewijk de Vrome in 840 brandde de strijd om de verdeling van het rijk echt los.
Lotharius en de zoon van Pepijn, Pepijn II van Aquitanie vielen Karel aan, die een
bondgenootschap met Lodewijk de Duitser sloot. Op 25 juni 841 versloegen Karel en Lodewijk hun
tegenstanders bij Fontenay. Lotharius moest zich terugtrekken op Aken maar moest later ook die
stad opgeven. In 842 bevestigden Karel en Lodewijk hun verbond te Straatsburg met de eed van
Straatsburg. Karel werd datzelfde jaar in Aken tot koning van West-Francie benoemd.,
..,
14 februari 843 sloten Karel, Lodewijk en Lotharius het verdrag van Verdun. Dat bevestigde Karel
als geheel zelfstandige koning van West-Francie.,
..,
Consolidatie van West-Francie,
In november 843 sloot Karel het verdrag van Coulaines met de adel en de geestelijkheid van
West-Francie waarin de rechten en plichten van de drie partijen ten opzichte van elkaar werden
vastgelegd. Dit document wordt beschouwd als een eerste "grondwet" van feodaal Europa. Later zou
hij in 864 met het Edict van Pitres een aantal belangrijke sociaal-economische hervormingen
doorvoeren (beperkt lijfeigenschap door schuld, hervormt het muntwezen en verbiedt het op eigen
gezag bouwen van vestingen, geeft opdracht om in alle riviersteden versterkte bruggen aan te
leggen om de Vikingen te kunnen tegenhouden, en verplicht alle eigenaren van paarden tot
militaire diensten en legt zo de kiem voor de ridderstand). Karel, die in een klooster was
opgevoed, vestigde zijn bestuur op de geestelijkheid.,
..,
Bernard van Septimanie werd in 844 op bevel van Karel geexecuteerd omdat hij tijdens de
burgeroorlog zijn beloften aan Karel had gebroken en uiteindelijk de kant van Pepijn II had
gekozen. Bretagne wist de onafhankelijkheid van West-Francie te behouden doordat de hertogen
Nominoe (845) en Erispoe (851) Karel wisten te verslaan. In 848 wist Karel definitief Aquitanie
te verwerven toen Pepijn II werd afgezet en gevangengenomen.,
..,
Op uitnodiging van Aquitaanse edelen stuurde Lodewijk de Duitser in 854 zijn zoon Lodewijk III de
Jonge met een leger, om koning te worden in Aquitanie. Lodewijk III bereikte zonder tegenstand
Limoges. Karel liet als tegenzet Pepijn II van Aquitanie vrij uit zijn gevangenschap. Pepijn wist
een grote aanhang te mobiliseren in Aquitanië en Lodewijk moet zich terugtrekken.,
..,
Crisis door aanvallen van de Vikingen,
De regering van Karel werd geplaagd door plundertochten van Vikingen. Karel was meerdere malen
gedwongen om een dreigende inval met grote geldbedragen af te kopen. In de ogen van veel leidende
edelen was dit een gebrek aan daadkracht. In 858 bracht dit een grote groep edelen onder Robert
IV de Sterke ertoe om een beroep op Lodewijk de Duitser te doen. Die was er namelijk wel in
geslaagd om zijn koninkrijk te vrijwaren van de Vikingen. Lodewijk wist Karel te verslaan bij
Brienne. Lodewijk trok met zijn leger naar Orleans en werd daar gehuldigd door de meeste edelen
van Aquitanie, Bretagne en Neustrie. Karel vluchtte naar Bourgondie. De bisschoppen eisten echter
dat Lodewijk zich zou terugtrekken en om hen tegemoet te komen, zond hij een deel van zijn leger
terug naar Oost-Francie. Toen het daarna bij Soissons tot een confrontatie tussen Karel en
Lodewijk kwam, zag Lodewijk dat Karel een overmacht had en trok hij zich terug.,
Ook hierna bleven de plundertochten van de Vikingen aanhouden.,
..,
Verdeling van het Middenrijk,
De decennia na de dood van Lotharius (855) werden gedomineerd door het onvermogen van zijn zoons,
Lodewijk van Italie, Lotharius II en Karel van Provence om in Midden-Francie een duurzame staat
te vestigen, en door hun onvermogen om wettige mannelijke nakomelingen te produceren.
Uiteindelijk leidde dit ertoe dat Karel en Lodewijk de Duitser het gehele Middenrijk onder elkaar
verdeelden. Vooral het opportunisme dat Karel daarbij aan de dag legde, zorgde ervoor dat Karel
en Lodewijk regelmatig met elkaar in conflict kwamen:,
..,
- 859: Lotharius II gaf de gebieden ten zuiden van de Jura, die werden gedomineerd door de
opstandige hertog Hugbert, aan Lodewijk de Duitser. Toen Lodewijk probeerde om Hugbert te
onderwerpen, ging Karel Hugbert steunen.,
- 860: Na het kinderloos overlijden van Karel van Provence probeerde Karel om diens koninkrijk te
annexeren. Dit mislukte door het verzet onder leiding van Girard II van Roussillon en dreiging
van Lodewijk de Duitser. Uiteindelijk erfde zijn broer Lotharius II het grootste deel van het
koninkrijk van Karel van Provence, zijn tweede broer, Lodewijk van Italie kreeg de rest. Karel en
Lodewijk de Duitser sloten in Koblenz een verdrag om hun geschillen bij te leggen.,
- 868: Karel en Lodewijk frustreerden eendrachtig de pogingen van Lotharius II om van zijn
kinderloze echtgenote te scheiden en te trouwen met zijn minnares om haar kinderen te echten. In
868 sloten Karel en Lodewijk een verdrag over de verdeling van zijn koninkrijk, indien Lotharius
inderdaad zonder kinderen zou komen te overlijden.,
- 869: Na het overlijden van Lotharius annexeerde Karel diens gehele koninkrijk omdat Lodewijk
ziek was en zijn leger door oorlogen aan zijn oostelijke grenzen was gebonden.,
- 870: Onder dreiging van oorlog stemde Karel op 22 januari toe in het verdrag van Meerssen
waarbij alsnog een verdeling van Lotharingen en het koninkrijk van Karel van Provence, dat
Lotharius II had geerfd, werd geregeld. De grens liep van langs de Maas, Ourthe en Moezel in
Lotharingen en in het zuiden langs de Saone en de Rhone (hoewel Karel ook de graafschappen
Besancon, Lyon en Vienne, op de oostelijke oevers van deze rivieren kreeg).,
- 875: Na het overlijden van Lodewijk van Italie bood de Italiaanse adel Karel de koningstitel
aan, ondanks de afspraken die Lodewijk van Italie met Lodewijk de Duitser had gemaakt dat diens
zoon Karloman zijn erfgenaam zou zijn. Op 25 december werd Karel te Rome door paus Johannes VIII
keizer gekroond.,
- 876: Karel werd in Pavia uitgeroepen tot koning van Italie. Lodewijk de Duitser viel met zijn
leger West-Francie binnen. Karel haastte zich terug. Na het overlijden van Lodewijk probeerde
Karel door een snelle veldtocht Oost-Francie te veroveren maar hij werd op 8 oktober verslagen
bij Andernach, een oversteekplaats van de Rijn.,
..,
Dood en begrafenis,
Op verzoek van de paus keerde Karel terug naar Italie om de dreiging van de Saracenen het hoofd te
bieden. Hij wist dat hij bij zijn vertrek West-Francie in de zwakke handen van zijn zoon Lodewijk
de Stamelaar achterliet, daarom verklaarde hij voor de periode van zijn afwezigheid alle titels
en functies erfelijk. Zo hoopte hij tijdens zijn afwezigheid twisten tussen edelen te voorkomen
als er edelen bij de veldtocht in Italie om het leven zouden komen. Achteraf gezien was dit een
belangrijke stap in de ontwikkeling van het feodale stelsel. Karels eigen edelen (ook Boso, zijn
onderkoning in Italie) verzetten zich tegen de veldtocht en tegelijk trok Karloman ook naar
Italie. Onder deze omstandigheden besloot Karel om terug te keren maar overleed bij het
overtrekken van de Col du Mont Cenis aan een plotselinge ziekte. Zowel zijn joodse lijfarts als
zijn tweede echtgenote werden ervan verdacht Karel te hebben vergiftigd. Het lukte niet zijn
lichaam terug naar Parijs te brengen omdat de dragers de stank van zijn rottende lichaam niet
konden verdragen, ook niet toen het in een met leer gevoerd vat werd gestopt. Karel werd met vat
en al begraven in Nantua. Later werd hij herbegraven in Saint-Denis.,
..,
Huwelijk en kinderen,
Karel trouwde op 13 december 842 met Ermentrudis van Orleans. Nadat haar broer Willem in 866 in
conflict met Karel was gedood, verliet zij Karel en trad in een klooster. Zij hadden de volgende
kinderen:,
..,
- Judith (ca. 844-na 870), was eerst gehuwd met twee Engelse koningen (Ethelwulf en Ethelbald van
Wessex) en leefde als weduwe aan het hof van haar vader. Werd daar in 861 (ze was dus nog geen 20
jaar oud) geschaakt door Boudewijn I van Vlaanderen. Karel wendde al zijn invloed aan om te
voorkomen dat ze ergens onderdak zouden krijgen. Uiteindelijk vluchtten Judith en Boudewijn naar
Rome, waarna de paus een verzoening wist te bemiddelen.,
- Lodewijk II van West-Francie (846-879).,
- Karel (ca. 847 - Buzzancais, 29 september 866) begraven te Bourges. 855 gekozen tot koning van
Aquitanie, trouwde 862 tegen de zin van zijn vader met de weduwe van de graaf van Bourges.
Verloor daarom zijn titel maar kreeg die terug nadat het huwelijk was geannuleerd. Kreeg ernstig
hersenletsel en overleed daaraan na twee jaar.,
- Carloman de Blinde ( - Echternach, ca. 877), in 854 ingetreden in de geestelijke stand. Werd in
860 abt van de Sint-Medardusabdij te Soissons. Nam deel aan een samenzwering tegen zijn vader in
870, verloor zijn abdijen en moest vluchten. In 873 door West-Frankische bisschoppen uit de kerk
gezet en daarna werden op bevel van Karel zijn ogen uitgestoken. Hij werd opgesloten in de abdij
van Corbie maar ontsnapte naar Lodewijk de Duitser, die hem abt van Echternach maakte.,
- Lotharius ( - Auxerre, 865), vanaf zijn geboorte verlamd, abt van Moutier-Saint-Jean en later
van de Abdij van Sint-Germanus van Auxerre.,
- Hildegardis.,
- Ermentrudis, ( - na 877) abdis van Hasnon en Oostervant.,
- Gisela.,
- Rothrudis ( - na 889), abdis van Sainte-Radegonde te Poitiers en van Andlau.,
..,
Op 12 oktober 869 (vijf dagen na het overlijden van zijn eerste vrouw) trouwde Karel met
Richildis, dochter van Bivinus van Metz. Het huwelijk werd 22 juni 870 te Aken bevestigd. Ze
kregen de volgende kinderen:,
..,
- Rothildis (871-929), in 890 gehuwd met Roger van Maine, verwerft de abdijen van Notre-Dame en St
Jan te Laon en de Abdij van Chelles. Trok zich in 922 terug in Chelles. Toen ze deze abdij moest
afstaan op bevel van Karel de Eenvoudige was dat de aanleiding voor een opstand onder Robert van
Bourgondie (vader van een schoonzoon van Rothildis), die in plaats van Karel koning werd.,
- tweeling: Drogo en Pepijn, (ca. 873) allebei ongeveer een jaar oud overleden, begraven in de
Abdij van Sint-Amand,
- zoon (23 maart 875), kort na zijn doop overleden,
- Karel (10 oktober 876 - voor 7 april 877), begraven te Saint-Denis.],

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Karel II 'de Kale-le Chauve' van West-Francie

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder